PAGINA 21 • PRO SPARTA • 42STE JAARGANG • NR.17 • SPARTA ROTTERDAM - SC CAMBUUR VALENCIA – VILLARREAL: 1-1 Exact 24 uur later stap ik mijn hotel in Valencia binnen. Gert Jan heeft er ook een kamer. Gelukkig ging mijn vlucht met Transavia wel door, want de hotelkosten en de prijs van het ticket voor de wedstrijd (60 euro) zijn de week ervoor al door mijn bank afgeschreven. Vanuit mijn hotelraam kijk ik op de futuristische gebouwen in de droog gelegde rivierbedding van toparchitect Calatrava. Je waant je op een andere planeet. Mestalla, de thuishaven van Valencia is uit een heel andere bouwperiode. Het is een beest van een stadion, mooier en steiler krijg je ze niet. “Ik vind dit het mooiste stadion waar ik ooit geweest ben”, zeg ik tegen Gert Jan. De vijfde ring is zo steil dat je een ijzeren stang voor je hebt, voor het geval je toevallig last mocht hebben van hoogtevrees. Op deze imposante tribune is ook de beschermer van de stad goed te zien. Een vleermuis, die neerdaalde op de kroon van koning Jaime de Veroveraar, die de stad bevrijdde van de Moren in 1238. Deze zegening vanuit de hemel komt overal in de stad terug. In het stadswapen, maar dus ook bij de voetbalclubs Valencia en Levante. De wedstrijd is uitermate matig en het thuispubliek laat haar ontevredenheid goed blijken. De kans op degradatie is reëel aanwezig. Voor de wedstrijd lopen we bij het spelershotel toevallig topspits Edinson Cavani tegen het lijf. De ontmoeting met de legende is eigenlijk het hoogtepunt van de avond. ATHLETIC BILBAO – REAL BETIS: O-1 Na een autorit van een slordige 600 kilometer zitten we de volgende dag alweer comfortabel op de tribunes van het hypermoderne San Mames, de thuisbasis van Athletic Bilbao, bijgenaamd de rode kathedraal. Sterren te over op het veld bij de Baskische trots en de tegenstander uit het diepe Zuiden. Wie vallen op? Bij Bilbao de gebroeders Williams en bij Betis vooral aanvalsleider Willian José, die ook verantwoordelijk is voor het enige doelpunt van de wedstrijd. Het niveau tussen deze subtoppers, strijdend voor Europese tickets, ligt aanmerkelijk hoger dan de wedstrijd van gisteren. Na afloop belanden we uiteraard in een authentiek pinchos restaurant, waar aan de buitenmuur de clubvlag van Athletic vrolijk wappert. Alles komt voorbij op de kleine broodjes, van inktvisringen, gesmolten kaas tot tomaat en kip. Een goede bodem voor de rit van 1350 km de volgende dag, want zaterdag mag Sparta - PSV natuurlijk niet gemist worden. Al sturend tussen Amiens en Lille maak ik in mijn hoofd alvast een lijstje. Waarheen in ieder geval volgend seizoen? Ik maak mijn top drie: Everton (voor de verhuizing naar de Bramley-Moore Docks), Sampdoria en als uitsmijter een thuiswedstrijd van the Tractor Boys. Of met Sparta naar Coleraine natuurlijk. Toekomstmuziek, eerst maar eens de komende maand de examens van mijn leerlingen nakijken. Ook spannend genoeg! Iedereen een fijne vakantie toegewenst.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=