PAGINA 23 • PRO SPARTA • 44STE JAARGANG • NR.13 • SPARTA ROTTERDAM - PEC ZWOLLE Maar waarom dan toch naar Charleroi? We willen toch wel eens met eigen ogen zien of Charleroi inderdaad zo lelijk is als door menig lijstje op internet beweerd wordt. Bovendien stond een wedstrijd bezoeken in de EK 2000-stad nog op de wenslijst van groundhops in België. Ter voorbereiding op onze dagtrip lees ik dat Charleroi iets van een cultstatus aan het krijgen is. Een specifieke groep toeristen wil ervaren waarom Charleroi officieus uitgeroepen is tot lelijkste stad van de wereld. Verder behoort ook het vliegveld tot de top van slechtste vliegvelden van Europa. En als klap op de vuurpijl staat het ooit ambitieuze metronetwerk bekend als ‘grand travail inutile’ (groot nutteloos werk), nadat drie lijnen nooit afgemaakt en/of in gebruik genomen zijn. Het levert volgens internet spookachtige plaatjes op van compleet afgebouwde stations die nooit een metro gezien hebben en nu overwoekerd worden door graffiti en natuur. En dit terwijl een stad met een koninklijke vernoeming (koning Karel II in 1666) in potentie mooi en historisch zou moeten zijn. Charleroi is echter meer getekend door de periode na de Belgische onafhankelijkheid en de industriële ontwikkeling in die tijd. Steenkool-, staal- en glasfabrieken kwamen in de plaats van de oude vestingmuren. De bijnaam van de stad is dan ook treffend le Pays Noir (het Zwarte Land). Na het sluiten van de mijnen ging het rap achteruit met de stad. Werkgelegenheid was er haast niet meer te vinden, waardoor ook het inwoneraantal sterk achteruit liep. De plaatselijke VVV doet wat het kan om er een positieve draai aan te geven door het te verkopen als stad ‘vol onverwachte charme’. Verder heeft het ‘een excentriek kantje, waar je snel van gaat houden’. Wij onderschrijven het excentrieke kantje. We slenteren verder en komen uit bij de tweede club van de stad, Olympic Charleroi. Een oud stadionnetje middenin een arbeiderswijk. Als je niet beter weet, denk je in een typisch Engels stadje te zijn beland. Een aardige terreinknecht legt ons in het Frans uit dat er ongeveer duizend toeschouwers zijn bij wedstrijden van de koploper van het derde niveau. De andere negenduizend plekken blijven onbezet. Door gebrek aan belangstelling, maar ook door instortingsgevaar van enkele tribunes. Op een steenworp afstand ligt het stadion van de ‘Zebra’s’. Ooit twee keer zo groot en decor voor het EK 2000. We vragen ons af hoe dat ooit paste tussen de flats die pal naast het stadion staan. De illegale uitbreiding (er waren nooit vergunningen) is inmiddels gesloopt. Hoewel de buitenkant in stijl van de rest van de stad is, is het binnen een aardig stadion. Voor een stad met een potentieel grote achterban -Charleroi heeft ongeveer 200.000 inwoners - is de club niet heel succesvol. Geen beker, geen kampioenschap. De sfeer in en rondom het stadion is, ondanks de duidelijke aanwezige politiemacht, rustig en gemoedelijk. De wedstrijd tegen koploper Genk is vermakelijk. Een middenveld is er bijna niet, kansen en scheidsrechterlijke discutabele beslissingen daarentegen volop. Het is bijna een wonder dat het slechts bij 1-1 blijft. De sfeer na afloop is wat uitgelaten, maar het blijft ook gemoedelijk. De ongeveer tienduizend verdwijnen rustig in de duisternis. We zijn niet ´snel gaan houden´ van le Pays Noir, maar een vleugje ´onverwachte charme’ kwamen we wel tegen bij Royal Charleroi. Misschien bedoelde de VVV dat wel.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=